Illness but still happiness.

Het was tijd, na het drinken van een heerlijke watermeloen sapje werd Josje goed ziek. Hield niks binnen zelf de medicijnen niet. Dus toen werd het tijd voor een bezoekje aan een Indische dokter. Hij gaf me ladingen aan medicijnen mee. Drie dagen na het gebruiken van de medicijnen werd ik stukje bij stukje de ouwe. Nu 6 dagen later ben ik bijna helemaal hersteld, nog 2 dagen medicijnen and then Jos is back on tour. 

Drink of eet nooit watermeloen in India. Waarom, om het vers te houden spuiten ze water in de meloen (vuil water) en als dat nog een paar dagen blijft liggen kunnen de bacteriën zich sterk maken en vermenigvuldigen. 
En als je het echt graag wilt, pluk het dan vers. 

Wat heb ik de afgelopen dagen gedaan? 
Zelf dat ik ziek was zat ik niet stil. Ben van Dansalam naar Kashmir gegaan, een 22 uur bus trip. Dat was een hel voor mij, doordat ik ziek was. Maar het mooie landschap tijdens de busrit maakte alles goed. Samen met 8 ander reizigers hadden we een privé bus gehuurd + privé chauffeur.  
En ja er wordt gezegd dat het niet veilig is in Kashmir. Zoals gewoonlijk het nieuws maakt het veel erger dan dat het in werkelijkheid is. De mensen zijn heel vriendelijk, en 1 ding wat ze allemaal willen is vrede en dat is het nu ook, voor al een lange tijd. Heb een aantal verhalen van locale mensen gehoord hoe het hier was, als ze die verhalen in het nieuws zouden weergeven, dat zou voor mijn gevoel meer effect hebben i.p.v weer een aanslag en enz. En hiermee bedoel ik dat de wereld het snellen zal begrijpen om het niet te doen, doordat mensen de echte verhalen horen, en dat er sneller weerstand zal zijn om het niet te doen of te stoppen, wat vanuit mijn ogen het beste middel is tegen wapens en leed.

We zitten me de hele groep op een woonboot, aan het begin van het meer, tussen de bergen. Meer hoogte 1600 meter. En het uitzicht is zoals gewoonlijk onbeschrijfelijk. Het verhaal hoe de woonboten hier zijn ontstaan is leuk, daarom vertel ik het aan jullie lezertjes. Na dat India onafhankelijk werd waren alle Engelsen verdwenen uit Kashmir vanwege de onveiligheid. Nadat de rust was gekeerd wouden de Engelse terug en een woning maar dat liet de Indische staat niet toe, ze mochten niks bouwen op vaste grond. Dus het alternatief was op het water wat wel mocht, maar de boten moesten wel in Indische stijl. En dat zijn ze. Alles is van hout met een hele mooie structuur. Oja alles is made by hand! De lengtes verschillen tussen de 5 á 30 meter de ene is luxe'r dan de andere maar alle zijn mooi. 
En het geweldigste van op het water leven hierzo is, je hoef je boot niet af. En komen boten langs met eten drinken of een complete supermarkt, geweldig. Het werkt top. Maar ik ben een toerist dus dat geld niet voor mij. Je kan voor 300 roepies 2 uur lang dobberen op het water met chauffeur of zwemmen in het meer. En als herstellende Jos is dat super fijn. 

Gisteren zijn we op een trektocht gegaan met 2 boten. Oja geen motorboten, die zijn verboden, alleen voor militair of politie. We hebben geslapen op Silver eiland een klein eilandje in het meer waar ook gekookt werd voor ons. Super om mee te maken, als je hier ooit belandt geef ik je met genoegen alle  informatie die je nodig hebt. Want de prijzen verschillen behoorlijk, tussen de 5000 en 20000 roepies. Na terug komt van onze trek, ben ik de stad ingegaan. En omdat ik bijna helemaal hersteld ben heb ik me zelf getrakteerd op een custom made leren jacket, zaterdag kan ik het ophalen ben benieuwd.

2 dagen geleden ontmoete ik een jongen uit Engeland (20jaar) hij heeft 16000 km gefietst, van Engeland naar Delhi. Heb de hele avond met heb gezeten om zijn verhalen aan te horen. Ik was er stil van, en de mensen die mij kunnen weten dat dat iets speciaals is. 

Jullie zullen zich vast afvragen of niet, waarom ik niet terug ben naar mijn stage plek. Dat is onmogelijk. Groten overstromingen alle wegen zijn afgesloten. 1 groten chaos daarzo. Best wel raar want ik de restaurants waar ik heb gezeten bestaan niet meer. Ga zondag richting Rhishkis met een omweg. Lang Laduk, ze zeggen dat dat een van de mooiste plekken is in India. En omdat het op mijn route ligt, waarin niet. Omdat het kan. Dat zinnetje leef over de hele wereld.

Dus conclusie Josje vermaakt zich heel goed zelf als ik ziek ben. Heb het ook te danken aan de goede zorg van de mensen om me heen (dank jullie wel) en de natuur niet te vergeten. Veel lees plezier, en voor de gene die zin hebben om een keer te skypen. Let me know. Wat waar ik ook zit de natuur is onbeschrijfelijk, wat ik aan jullie dan kan laten zien. 

Veel lees pleziertjes